Iedere patiënt heeft het recht om een bepaalde medische handeling of onderzoek te weigeren. Met een negatieve wilsverklaring kan je bepalen wat je niet meer wil ondergaan wanneer je dat zelf niet meer kan vertellen (bijvoorbeeld door dementie of een coma). Het kan gaan om het weigeren van reanimatie, bestraling, kunstmatige beademing, enzovoort.
Deze wilsverklaring blijft onbeperkt geldig, tenzij je ze herroept. De inhoud van de negatieve wilsverklaring is wettelijk afdwingbaar. Met andere woorden: artsen moeten hiermee rekening houden.
Het is belangrijk dat je je weigering op papier zet. Hiervoor kan je een formulier van negatieve wilsverklaring invullen. Dat formulier is te verkrijgen bij de dienst Burgerzaken maar wordt niet geregistreerd.
Het opstellen van de negatieve wilsverklaring gebeurt best in aanwezigheid van een arts, zodat er geen discussie is over de wilsbekwaamheid. In tegenstelling tot de wilsverklaring euthanasie moeten er geen getuigen optreden bij de negatieve wilsverklaring. Je kan wel een vertegenwoordiger aanduiden die voor jouw rechten opkomt wanneer je het zelf niet meer kan.
Je bewaart de negatieve wilsverklaring zelf en je geeft één exemplaar aan je vertrouwenspersoon en aan je behandelende (huis)arts voor in je patiëntendossier.
PS: Bij LEIF (LevensEinde InformatieForum) kan je een LEIFkaart (opent in nieuw venster) aanvragen die je in jouw portefeuille kan bewaren en waarop deze en andere wettelijke wilsverklaringen opgelijst zijn.